Tom Fleetwood was de tweede grote organisator die hielp darts in de VS te promoten en werkte nauw samen met Eddie Norman aan het North American Open Championship. Eddie nodigde Tom en zijn vrouw Della uit om een speler te regelen voor de eerste World Masters in 1974 en zij regelden een play-off waarbij Jody Simpkins het toernooi won. Ik zou graag een foto van Tom Fleetwood in de Darts History zien als dat mogelijk is. [Your wish is granted here Mike.]

Last but not least, zou ik in de lijst van mensen die darts op de kaart zetten in de VS Jack Curry opnemen, die de Prince of Wales kroeg runde op 106E 25^th Avenue in San Mateo (nu gesloten). Dit was het thuis van darts in Noord-Californië en waar, in 1975, Eddie Norman zijn beroemde West of England Darts Team meenam om tegen de Amerikanen te spelen en de grote revolutie van darts in de VS in gang te zetten.

Jack Curry serveerde de Habanero Burger in de Prince of Wales, die werd geprezen als de Werelds Pittigste Sandwich Thrill - degenen die het probeerden moesten een aansprakelijkheidsverklaring ondertekenen voordat ze begonnen. Zijn kroeg had ook een keuze uit 3000 [!] bieren van over de hele wereld en als je alle 3000 proefde, won je een reis naar Engeland voor de World Masters. Jack runde de kroeg van 1974 tot het sloot.

Dit waren de voorlopers van darts in de VS; de mensen die daadwerkelijk het fundament en het harde werk hebben verricht zodat anderen vandaag kunnen aanhaken en kunnen steunen op de schouders van deze vroegere giganten van de dartsport in de VS:

Spelers: Al Lippman, Joe Baltadonis, Jack Curry

Zonder deze zes pioniers was darts in de VS misschien nooit echt van de grond gekomen.

Nu 86 jaar jong, kijk ik met genegenheid terug en bewonder ik wat deze pioniers meer dan 50 jaar geleden hebben gedaan.

Met vriendelijke groeten Patrick uit een zeer zonnige VS: Mike Matthews,,Trenton. New Jersey, USA

DARTS HISTORY BEREIKT SURINAME

Ik verwelkom altijd elke nieuwe abonnee van Darts History.

Onlangs hebben dartsgeschiedenisliefhebbers zich bij ons aangesloten uit Duitsland en elders in Europa, en uit het Verenigd Koninkrijk, maar een tijd geleden, toen Ray V. schreef en zich abonneerde, werd hij de eerste persoon uit Suriname die dat deed. Suriname heette vroeger Nederlands Guyana (noordelijk Zuid-Amerika) en werd in 1975 onafhankelijk van Nederland.

Ray schreef:

‘Hallo meneer, mag ik alstublieft vragen of u mij op uw lijst kunt zetten voor uw maandelijkse dartsmagazine? Een Engelse vriend gaf me uw adres. Ik lees graag de geschiedenis van darts. Dank u. Ray V., Paramaribo, Suriname.’

Een ‘nieuw’ land toevoegen aan mijn steeds groeiende lijst abonnees (Darts History heeft nu lezers in meer dan 120 landen) ontving ik een verdere e-mail van Ray.

Hij zei

‘Hartelijk dank voor het sturen van de twee edities van uw geweldige Darts History tijdschrift, ik vond ze allebei geweldig en ik zal ze hier verspreiden.

Suriname is het kleinste land in Zuid-Amerika met de kleinste bevolking. Ons land is een rijk, middenklasse land. Suriname exporteert ruwe olie, goud, bananen, vis, rijst en hout onder andere exportproducten. Het land heette vroeger Nederlands Guyana en de Nederlandse taal is hier de moedertaal. Mijn moeder was Amerikaans. Daarom spreek ik zowel Engels als Nederlands.

Darts is hier erg klein maar we proberen meer mensen geïnteresseerd te krijgen. Ik zag het spel tijdens een bezoek aan de VS en ik schreef naar de Britse ambassade in Brazilië, ons buurland, voor details over het spel en zij brachten me in contact met Dr. Eddie Norman, een dartsambassadeur uit Engeland.

Ray schreef:

‘Hallo meneer, mag ik alstublieft vragen of u mij op uw lijst kunt zetten voor uw maandelijkse dartsmagazine? Een Engelse vriend gaf me uw adres. Ik lees graag de geschiedenis van darts. Dank u. Ray V., Paramaribo, Suriname.’

Een ‘nieuw’ land toevoegen aan mijn steeds groeiende lijst abonnees (Darts History heeft nu lezers in meer dan 120 landen) ontving ik een verdere e-mail van Ray. Hij zei

‘Hartelijk dank voor het sturen van de twee edities van uw geweldige Darts History tijdschrift, ik vond ze allebei geweldig en ik zal ze hier verspreiden.

Suriname is het kleinste land in Zuid-Amerika met de kleinste bevolking. Ons land is een rijk, middenklasse land. Suriname exporteert ruwe olie, goud, bananen, vis, rijst en hout onder andere exportproducten. Het land heette vroeger Nederlands Guyana en de Nederlandse taal is hier de moedertaal. Mijn moeder was Amerikaans. Daarom spreek ik zowel Engels als Nederlands..

Darts is hier erg klein maar we proberen meer mensen geïnteresseerd te krijgen. Ik zag het spel tijdens een bezoek aan de VS en ik schreef naar de Britse ambassade in Brazilië, ons buurland, voor details over het spel en zij brachten me in contact met Dr. Eddie Norman, een dartsambassadeur uit Engeland.

Hij verwees me naar uw tijdschrift en stuurde ons een verzonnen dartbord in Surinaamse kleuren [see left] en regelde ook dat we twee ‘normale’ dartborden uit Guyana kregen die hij betaalde en we waardeerden dat. Dus, we zijn klein maar krijgen mensen enthousiast over het spel. Wanneer Eddie de volgende keer naar Brazilië of Guyana komt, heeft hij beloofd ons te bezoeken. Met vriendelijke groeten…’

Ray vertelde me ook dat hij altijd bereid zou zijn te betalen voor Darts History mocht het in de toekomst kosten met zich meebrengen.

Zoals jullie allemaal weten, heb ik nooit iets gevraagd voor Darts History, of de voorganger Dr. Darts’ Newsletter, en ik ben ook niet van plan daar nu mee te beginnen. De methode die ik gebruik om ervoor te zorgen dat abonnees echt geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van darts (meestal via persoonlijke aanbeveling of via mijn website) heeft tot nu toe gewerkt. Geen advertenties. Geen kosten. De enige andere toegang via het ‘net is via de website van WINMAU (mijn sponsors).

Na onderzoek naar de 1972 News of the World Finales en het publiceren van mijn verslag in Darts History #172, waarin werd bevestigd dat die Finale de eerste was die live op tv werd uitgezonden, kwam ik deze uitstekende foto (rechts) tegen in mijn archief van het publiek bij de 1956 Finals gehouden in de Empress Hall, Earl’s Court, Londen S.W.5 op zaterdag 28^ste april.

(Afbeelding © News of the World. Gebruikt met toestemming.)

Meer dan zestig jaar geleden betaalde dit volle publiek niets voor hun tickets. Gratis tickets werden toegewezen op basis van wie het eerst kwam, het eerst maalt via een inschrijfformulier dat beschikbaar was bij en ingevuld en ingediend moest worden bij de News of the World organisator door ‘uw clubsecretaris of licentiehouder.’ Hier zitten de fans rustig te wachten op de ‘Men on the Mark’ om 19.30 uur. Er wordt niet geschreeuwd of geroepen en er is geen teken van een groep mannen en vrouwen verkleed als bananen en geen verborgen ‘180’ kaarten die klaar liggen om snel tevoorschijn gehaald en krachtig gezwaaid te worden.

Het enige ‘beveiligingsteam’ dat ik kan zien zijn twee heren in uniform, één in elk gangpad, staand voor een klein hek dat het algemene publiek scheidde van de VIP's en speciale gasten op de gereserveerde stoelen. Zij hadden het beste zicht op het enorme elektronische scorebord dat, voor die avond, werd bediend door niemand minder dan Jim Pike en Johnny Ross, leden van het News of the World Team van Darts-kampioenen tijdens de Tweede Wereldoorlog; Jim was hun aanvoerder. In 1939 was Jim Pike ook de kampioen van het Londense gebied die in de London & Home Counties Divisional (er was voor de oorlog geen nationale finale) Finale met 2-1 verloor van Marmaduke ‘Dukey’ Breckon.

Aangezien het elektronische scorebord voor zijn tijd geavanceerd was, kan ik bevestigen dat het voor de Finale werd geleverd door Messrs. Signcrafts Ltd., van Cobourg Wharf, Londen, S.E.5. Maar toch moeten de leden achterin de zaal hun best hebben moeten doen om het scorebord te zien, laat staan de scores, maar als back-up zou de krachtige stem van de Master of Ceremonies, Albert V. Tabor Esq., van de Scarbro Arms, Doncaster, via een microfoon naar elke hoek van de locatie zijn geprojecteerd.

Om het ondersteunende team die keer compleet te maken, was de presentator George Glover, Esq., van het Granada Hotel, Southsea; de daadwerkelijke scorehouders waren W. Harris, Esq., uit Romford en A. M. Roberts, Esq., uit Portsmouth.

Maar waarom, vraagt u, heb ik deze foto van de menigte uit 1956 opgenomen?

Nou, ik heb het niet gedaan vanwege het publiek. Herinner je je in #172, ik benadrukte hoe de finale van 1972 de eerste was die ‘live’ werd uitgezonden. Ik ben blij dat ik niet heb gezegd dat het de eerste filming was van een News of the World finale. Kijk (links) naar het fragment van de foto uit 1956 en naar de groep, rechts.

Ze zijn aan het filmen!

Dankzij John Plews van Ovation Productions (waar ik in het septembernummer op terugkom), en via zijn contacten, hoor ik dat de camera die te zien is op de News of the World foto (en rechts) hierboven een WALL 35mm 'single system' optische geluidscamera is.

Hij was robuust met vier lenzen en was ontworpen voor voornamelijk nieuwsfilm-werk zoals Movietone News en Pathé maar niet voor de BBC. Dit type camera verscheen voor het eerst halverwege de jaren 1920 en een geluidsversie in 1935. De camera bleef in gebruik tot eind jaren 1970.

Ik moet toegeven dat ik de mogelijkheid niet heb onderzocht dat deze opname uit 1956, gemaakt door Movietone of Pathé, op YouTube is verschenen. Het is een van de vele items op mijn ‘To Do’-lijst, tenzij iemand het al heeft gedaan. (Laat het me weten.)

Ik ben mijn vriend Wullie Burness dankbaar die onlangs de prachtige foto ontdekte, rechts, getiteld ‘Sorting out the turkey feathers to make dart flights in 1965.’

Bij nadere navraag gaf Wullie de volledige beschrijving van de afbeelding:

Cherie Gardener, 21, werkt als feather sorter bij Sports Feathers Ltd in Bloxwich, Staffordshire. Elk jaar helpt ze bij het sorteren van meerdere miljoenen kalkoenenveren die uit de Verenigde Staten worden geïmporteerd. Het bedrijf produceert jaarlijks 16.095 gross darts flights en een groot percentage wordt geëxporteerd.

Vele jaren geleden, in de jaren 1950/1960, was er hier in het VK een programma op BBC Television, getiteld ‘What’s My Line?’ waar een panel van persoonlijkheden het beroep moest raden van leden van het publiek die voor hen stonden en ‘mimeerden’ wat ze voor de kost deden. Ik kan me niet herinneren dat Cherie ooit in het programma verscheen, maar zeker zou ‘Feather sorter’ het hele panel hebben gefopt!

Omdat mijn goede vriend Dr. Eddie Norman een ongelooflijk geheugen heeft voor alles wat met darts te maken heeft, hij richtte zijn bedrijf op rond het begin van de jaren 1960 en verspreidt tot op de dag van vandaag het woord over darts over de hele wereld, vroeg ik hem naar de leveranciers van veren voor feather flights. Eddie antwoordde

Silvertrim en Kwiz waren de belangrijkste leveranciers van feather flights, maar zij kochten ze in, niet vervaardigd, van dezelfde persoon als wij.

[De advertentie, links, voor Kwiz darts, toont de variatie in kleuren en vormen van veren flights (en ontwerpen van messing barrels) die nog beschikbaar waren in 1975, hoewel de ‘Tungsten Revolutie’ al aan de gang was. Drie tungsten darts zijn te zien ‘On Parade.’] Eddie gaat verder

‘Alle veren kwamen van een mevrouw Weston die ze als een cottage-industrie in de West Midlands had, veel jonge meisjes waaronder haar dochters plakten veren op stelen en kleurden ze na school in verschillende kleuren. (Ik vraag me af wat er met haar is gebeurd?)

We namen uiteindelijk elke veer die ze maakte, duizenden en duizenden, twee draaddiktes en twee lengtes en zes kleuren. Al onze veren gingen voornamelijk naar een Darts Distributeur in Milwaukee en verschillende andere Amerikaanse bedrijven, voor de soft tip markt, niet stalen tip, en zwart of wit was de meest favoriete kleur.’

Interessant is dat Leighton Rees werd gesponsord door Kwiz en door het bedrijf werd gevraagd om veren flights te proberen, maar zonder succes.

Interessant is dat Leighton Rees werd gesponsord door Kwiz en door het bedrijf werd gevraagd om veren flights te proberen, maar zonder succes.

Het was echter niet belangrijk voor de sponsoradvertentie omdat Kwiz zijn eigen assortiment tungsten darts aan het ontwikkelen was. (Zie advertentie, met Leighton.)

Eddie voegde toe

Leighton speelde af en toe met veren en soft tips in de VS maar voor zover ik weet niet met stalen darts. Dus je kunt een foto van hem vinden waarop hij met veren speelt in de VS bij een soft tip competitie. Hij sneed tot het einde nog steeds zijn eigen stokken om mee te spelen…

Bedankt Eddie.

Hartelijk dank aan Bob Anderson die me onlangs een bericht stuurde met de woorden: “Patrick. Ik vond dit maar helaas is er geen datum.”

Voor zover ik kan nagaan, had Bob een van de vroegste sportencyclopedieën in het VK gevonden die alle details bevatte die je ooit moest weten over het spel darts.

De kopie in de Cambridge University Library dateert het als ‘circa 1934’ en gaat daarmee enkele jaren vooraf aan Rupert Croft-Cooke’s boek Darts dat volledig aan het spel is gewijd.

Ingeklemd tussen ‘Dansen’ en ‘Davis Cup’ (pagina's 220-221) introduceert de encyclopedie DARTS als een

‘Spel gespeeld binnenshuis met een wanddoel of bord en kleine darts. Het is een van de beste behendigheidsspellen ooit uitgevonden en vereist een scherp oog, een vaste hand, mentale beoordeling en een hoofd voor cijfers. Door zulke kwaliteiten te bevorderen neemt het zo zijn plaats in tussen de grote tijdverdrijven...

De werper, ‘in zijn juiste positie,’ staat negen voet van het bord en veel dartwedstrijden werden vaak gevonden, op de locatie/café ‘trokken[ed] meer toeschouwers dan er plaats was’ en stelde dat ‘Geen dorpsclub of herberg waardig zou zijn zonder zijn dartbord.’

Bedankt Bob.

OPMERKING:Tekst © 2024 Patrick Chaplin of zoals aangegeven. Afbeeldingen © Patrick Chaplin of zoals vermeld of afkomstig. Noch tekst noch afbeeldingen mogen worden gereproduceerd zonder voorafgaande toestemming van de auteursrechthouder(s). Sponsors website: winmau.com.